وَختی شَهری میان دِری، اَمبا ننه تی‌یِب کُلانُک دِمیبَنده
تا خودِتِ طالُقانی میان حِس کنی!
و این خُجیرترین حس و بوییه که میتانی اونی هَمرا، روزِتِه شُروع کنی
روزتان پُر حس و خوش بو عِزیزان
نان‌وایِ خوش ذوق: بانو سیده گرجی میرزکی، از اهالی روستایِ اورازان طالقان
عکس از: مینا قادری، از اهالی روستایِ اورازان طالقان
متن از: سیده مریم قادری، از اهالی روستایِ اورازان طالقان
کُلانُک: نانی محلی که با سبزی‌های کوهی، مخصوصاً سبزی س
کُولاس، کُلانُک (یا کالنُک)، پِنجه کَش (یا پِنجی کَش)
گاگِلی (یا گِگالی)، بُن کلاش، بالی نان
توتُک، گِرت، شیرمال، تخمه این
اگردُک، گُردُک، فَتیر
تَر کُولاس، جو کُولاس، شیر کُولاس، اَهرُک کُولاس
تِلی کُولاس، پیازک کُولاس، سون کُولاس، زینجیفیلی
و یک نان دیگه با اینکه اصالتاً طالقانی نی، اما در طالقان به وفور یافت میبو، مشهور به تُورککُوش نان
و فقط یه طالقانی اصیل می‌دانه چه نانی هسته!
شمایی مَح‌له‌ای میا
درباره این سایت